หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2561

คุณหญิงจำปา
ตื่นมาใส่บาตพระตั้งแต่เช้าตรู่
ซึ่งเป็นธรรมดาของชาวพุทธ
ตื่นมาต้องใส่บาตร
ได้อุทิศ ส่วนกุศล 
ให้เจ้ากรรมนานเวรทั้งหลายด้วย
โดยเฉพาะกับชายคนหนึ่ง
ซึ่งไม่ใช่สามี ไม่ใช่พ่อของลูกๆ
เป็นแค่คนข้างบ้าน
ที่วิ่งมาเห็นเหตุการณ์
ตอนที่คุณหญิงช็อก
จากเหตุกาณ์สามีพาเมียน้อยเข้ามา
แนะนนำว่าเขาเป็นคนดี
หากเธอรักฉัน ก็ต้องรับเขามาอยู่ด้วย
คุณหญิงหวีด ร้อง ทึ้งหน้าทึ้งผมตัวเอง
ลงไปเกลือกกลิ้งกับดินดอน
สามีจากไปแล้ว พร้อมสาวสวยคนนั้น
เขาทิ้งเธอไม่ได้
เลยไปอยู่ด้วยกัน
สมพร เป็นคนข้างบ้าน เห็นกันมาตั้งแต่แบเบาะ
เป็นหนุ่มใหญ่ ไม่มีเมีย
เขามายืนดูตลอดทั้งเหตุการณ์
พาคุณหญิงจำปาไปหาหมอ
หอบลูกสาวกับลูกชายของเธอไปด้วย
หมอบอกว่า คนป่วยช็อก
ต้องพาไปโรงพยาบาลของทหารที่กำแพงแสน
ที่นั่นเป็นกองบิน มีหมอด้านนี้
คุณหญิงถูกมัดข้อมือด้วยเชือก
สมพรอุ้มลูกคนเล็ก จูงลูกคนโต
กับคุณหญิง ดูทุเรสทุรังสิ้นดี..
คุณหญิงจำได้ทุกอย่าง
เขาพาขึ้นรถเมล์สายสุพรรณนครปฐม
ไปลงกำแพงแสนแล้วเดินเข้าไป
หมอหมดหวัง
บอกแต่ว่าคุณป้าท่านช็อก
ต้องส่งตัวไปโรงพยาบาลประสาทวิทยา
กลับมาสุพรรณได้สองหรือสามคืน
เขากลางมุ้งให้ พาเด็กๆไปอาบน้ำ
หุงข้าว
"กินข้าวสิแก..อย่าคิดมาก
ถึงแกไม่มีเขาแล้ว แกก็ยังมีลูกนะ"
สมพรบอก พร้อมตักข้าวกับปลาเค็มมายื่นให้
แต่คุณหญิงจำปา เอาเควี้ยงทิ้ง
แล้วไล่เขาไปซะให้ไกลๆ
แต่เขาไม่ไป นอนอยู่ข้างมุ้ง
"ขอบใจนะแก ที่ดูแลฉันกับลูกเป็นอย่างดี
ขอให้วิญญาณแกไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่านี้
ชาติหน้ามีจริง ขอให้แกเจอคนที่รักแก
ได้มีครอบครัวที่อบอุ่น.."
นึกอธิฐาน แค่นั้น น้ำตาก็รื้นขึ้นมาอีก
อยู่บ้านเดียวกันมา 25 ปี
มีแต่คนว่าเป็นผัวเมียกัน
แต่ความจริงเขาไม่เคยยุ่มย่ามเลย
จับอาบน้ำสระผม หวีผมให้
ก็ไม่เคยล่วงเกินให้ระแคะระคาย
คุณหญิงจำปาไม่เคยรักเขาเลย
ไม่เคยแม้จะคิดเรื่องชู้สาว
เธอมีสามีเดียว ที่เป็นพ่อของลูก
เคยมีคนเวทนาเธอกับลูก
จะรับเลี้ยงดู
แต่สมพรบอกว่าหากจะมีคนอื่น
ให้แกกลับไปอยู่กับพ่อของลูกดีกว่า
ถึงเขามีสองเมีย
ก็ยังดีกว่าแกไปมีคนอื่น
ใครจะมารักลูกเราเท่าพ่อแม่แท้ๆ
ข้อนี้ จำปาเห็นจริงด้วย
โดยลืมไปว่า
ที่สมพรมาอยู่ด้วยนี้
คนเอาไปลือว่าเจ้าหล่อนมีชู้
พาชู้เข้าบ้าน
เรื่องนี้แม่ของสมพรตรอมใจยิ่งนัก
ด้วยว่าคนสุพรรณเขาถือ เรื่องวันทอง
เป็นหญิงสองใจ มีผัวหลายคนเยี่ยงนี้
คุณหญิงอยู่โรงพยาบาลโรคประสาท
นานกี่เดือนกี่ปีจำไม่ได้
รู้แต่ว่า มีลูกสองคนกับสมพรอยู่ด้วยมิห่างกาย
หมอบอกว่า ต้องให้เวลาเป็นเครื่องเยียวยา
ด้วยว่า คนป่วยไม่พูด ไม่ยิ้ม ไม่หัว
ไม่ตอบสนองใดๆเลย
ต้องคอยอยู่ใกล้ๆ คอยดูแลอย่าให้ห่าง
หมอและทุกคนเข้าใจว่าสมพรคือสามีของป้า
และเป็นพ่อของเด็กๆ
จนถึงวันกลับบ้าน
หมอก็ว่าเป็นบุญของป้า มีสามีดี
ดีกะผีอะไรล่ะ
มันไปคว้าเอาเมียฝรั่งมาบ้าน
เชิดหน้าชูตา
แล้วป้าก็น้ำตาไหล
ลูกสาวสิเช็ดน้ำตาให้..//

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น