หน้าเว็บ

วันพุธที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

คนกล่อมโลก

"..กล่อมโลก เดียวดาย
.ให้หาย วัง เวง
.ชะโลม เสียงเพลง
.ไปบน โลก กลอน
.เพลง เอ๋ย จง แทรกซ้อน
.สู่ พฤกษ์ พง ดง ดอน
.กล่อมสิงขร ทั่ว ขุนเขา.."
เพลงนั้นจบไปแล้ว
และจะไม่มีใครร้องที่นี่อีก
เธอซ่อนน้ำตาไว้ใต้ผ้าคลุมสีดำขลับ
สิ้นเสียงปืน
เธอวิ่งออกมาดู
แต่นึกได้ว่าลืมผ้าคลุมศรีษะ
จึงย้อนขึ้นเรือน
ไปคว้ามาคลุมแบบลวกๆ
สิ่งที่เห็นคือร่างคนนอนแน่นิ่ง
บนหลังคา อันไม่อยากเรียกว่าอะไรทั้งสิ้น
พร่งนี้เช้าหรือเย็นนี้
คงมีข่าวทุกช่อง
ว่าทหารมาช่วยทาสี
แล้วโดนยิงคาหลังคา..
เธอเม้มปาก หันหลังกลับ
ผ้าคลุมหน้าเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา..
."เพลงรัก กล่อมโลก ทั่วไป
.แต่ยาม ผม ทุกข์ใจ
.ต้องแอบ ร้องไห้ หลัง เว ที"
เขาชอบร้องเพลงนี้เบาๆ
และเธอชอบฟัง
อ้อ ต้องบอกว่าแอบชอบฟังสิ
เพราะที่นี่ห้ามร้องเพลง
เขาคงร้อง ตอนทาสีมั้ง
แล้วคมีคนได้ยิน
เหตุผลแค่นี้เหรอที่ฆ่าเขา
แค่ร้องเพลงเนี่ยะนะ
หล่อนร้องไห้
คนไปดูศพกันหมดแล้ว
เดี๋ยวคงมีเจ้าหน้าที่มาปิดล้อมตรวจค้น
หมู่บ้านเธอ คงมีชื่อเสียงในเรื่อง
ของความโหดร้ายทารุณ
เธอคุกเข่า อาบน้ำตาลงฝ่ามือ..//

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น